What is love? 

For me, love is hope
When it becomes to love the word "hope" is the word that you will always has when you falling in love

Hope to be he's the one
Hope to be this is forever 
Hope to be this is unbreakable 
Hope to be marry him
Hope to be happy together 
And of course not everyone's fallen to someone loves you too so you will learn to hope that he'll love you back
Hope that this love is painless,
But the most painful is hoping that you're not just hopeless ...

Base in my experience, I know love is full of hope 
I once hope that he's the one and I thought he did too, 
But we ended here,  alone in my room wishing he's here laying beside me

We once so strong and I completely confident that he love me the way I love him

But by minute I completely shattered by him and all the blame is blow to me

He drew every blame to me and I don't know how to manage the pain I has when he drew me in the ground 

Then one more hope I learned

I hopefully didn't love him
Hopefully I can hear every people said around me and not just my heart's want 
I hopefully loving somebody who's truly love me
Who'll treat me like a woman and not an option 
Hopefully I can undo him in my life

Now I know that life isn't fairytale, 
Fairytale is just for children who didn't know what really love is
Who only know love is just in movies 
I once kind of that girl who believes in love just because of my mom and dad and of course in movies I've watched 
And I once dream a love story like a fairytale have a prince who will save me from the danger zone 

But now I'm in a modern fairytale who hasn't a happy ending 
I don't have a prince who will save me from the danger but I had a prince who sent me in the darkness... 

And I can't pull myself out... 

Okay everyone this is prologue and hopefully let me now what can you say

PS.  Taglish po ito

Serena Danielle Moore 's pov

Who did believe in love? 
I do believe in love,  I know that love is does exist, and I was believed in fairytale but not untill I've got my first ever heart broken experience. 
Ako si Serena Danielle Moore, the girl who did fallen to someone did just used me for his benefit, just for his career. I once so stupid to let somebody used me and let him ruined me... I'm fashion stylist and my part time job is song writer, nang nagkaroon ako ng sarili kong trabaho ay humiwalay na ako sa bahay ng mama ko, lumaki akong separated family at nang maghiwalay sila ay naiwan ako sa mama ko,  pero may contact parin naman ako sa papa ko,  hindi kami nagkasiraan at naging close parin kaming dalawa, siguro naging parte na sa buhay ng isang tao ang magmahal,  magmahal ng humpay ngunit hindi natin alam kung hanggan saan ang katapusan. Maraming nagsasabi bakit ko daw pinili ang career na ito,  it isn't fit anyway, fashion industry plus song writer?  Sa totoo lang hindi ko rin alam,  all I know is I'm a stylist of many famous artist and I'm a song writer of a few singer here in Philippines. My special client in my fashion career is my bestfriend, she's a singer and she'd used every design from me in her concert or guesting and my most client in my song writer career is my ex-boyfriend, the one who did used me just for his career. 

"Happy birthday Serena" mula sa screen ng loptop ko ay napatingin ako bigla kay Ciara na bestfriend ko nang bigla na lang sumulpot at may hawak na cupcake na may icing na nakakorte ng kandila. Hindi na ako nagtaka na basta nakapasok ang babaeng ito dito sa apartment ko dahil may duplicate naman siya ng susi ko. 
Pumangalumbaba ako at tinignan si Ciara. "Uhm salamat? " Patanong kong tugon.  Linapit niya sa mukha ko ang cupcake. 
"Happy birthday to you,  happy birthday to you, happy birthday happy dear Serena,  Happy birthday to you," tatawa-tawang kanta ni Ciara "oh blow the candles babe" mabilis niya rugtong sa kanta niya. 
Natatawa kong hinipan ang icing ng cupcake na hawak niya.  She's Ciara, sya ang sikat na singer kong bestfriend,  number one fan ko yan sa lahat ng career na pinapasukan ko.
"Oh pwede mo na siyang kainin"
Nakasimangot kong kinuwa ang cupcake at tinanggalan ng cover ang isang parte non para kagatan. 
"Bakit cupcake lang,  mabibitin ako dito" reklamo ko sa kaniya. 
"Ano ka ba,  pauna lang yan,  syempre sa totoong party mo na yung totoong cake kasama pa ang mga friends natin" nakangiti niyang sabi at kumindat pa sa akin. 
Ibinaba ko sa lamesa ang cupcake ko at seryosong inilingan ko si Ciara. I don't planning any party or celebration.
"Cia, I could be 24 even I didn't celebrate it"
"What,  no hindi pwedeng hindi mo icelebrate itong birthday mo,  don't you see the 23 of your life is the most amazing year for you,  diyan mo nakuwa ang pangarap mong career na maging fashion stylist and designer, 23 ka rin nang makilala ka bilang magaling na song composer and of course hindi mawawala yung 23 ka nang mag-offer sayo ang production company na isulat mo ang storya ng susunod na irerelease nilang movie then you're the one who'll produced it, can't you let that 23 slip away very easily at hindi salubungin ang 24 sa magandang paraan, Serena baka makansel ang mga swerte mo,  tandaan mo na kaya ang ganda ng taon mo kasi maganda mo itong sinalubong" mahabang paliwanag ni Ciara. 
Oo nga noh,  ang daming nangyari sa buhay ko last year,  don ko nakuwa ang lahat ng achievement ko ngayon, maganda ko kasing sicelebrate ang birthday ko noon kaya sabi nila masaya din ang 23 year life ko,  but I celebrate it with him,  how can I celebrate my birthday now if his gone to my life.
23 years old ko nakuwa ang mga bagay na achievement ko sa trabaho at career ko but how could I said that the 23 year of my life is the most amazing year in my life kung sa taon din na iyon ako unang nasaktan...

It start when he start to become a famous. He start using drugs and drink alcohol untill he's drunk, and the painful for me is when he started to kiss other girl in front of me, sabi niya bilang heartdrop ay kaylangan niyang mag entertain ng babae so he did,  nagsimula din siyang nagkaroon ng mga mabyong kaybigan at naniniwala akong kung hindi dahil sa mga iyon ay hindi kami magkakasiraan, sinubukan kong pigilan na siya sa mga bisyo niya ngunit hindi siya nagpapatinag,  it seems like wala siyang pakialam sa sasabihin ko at hindi niya kayang magbago dahil lang sa gusto ko,  buong taon namin ay parang rollercoaster, minsan bumababa at minsan nasa ere,  onn and off relationship ang meron sa amin,  sa tuwing makikipaghilaway ako sa kaniya dahil sa mga bisyo niyang hindi ko makayanan ay makikipagbalikan siya sa akin at sasabihin na magbabago na siya,  pero lahat ng salita niya ay naiwan lang sa ere and he still ended up with the guy who stranger for me, 
Yung lalaking malaking pinagbago mula ng sumikat siya at dumating sa puntong hindi ko na siya kilala, it seems like binabalikan niya lang ako dahil ayaw niyang mawala ako sa kaniya dahil kung wala ako wala siya sa kinatatayuan niya ngayon, 
Ako ang nagsusulat ng kanta niya pero sekreto lang iyon sa lahat especially sa mga fan niya,  ang pagkakaalam ng mga fan niya ay siya ang nagsusulat ng mga kanta niya kahit hindi,  pumayag naman ako dahil wala naman ako noon pang magpasikat bilang writer composer cause I have my own career about fashion and in fact masaya ko sa natamong kasikatan niya so I let him be,  but I never knew na ang kasikatan niya pala ang maglalayo sa landas naming dalawa,  na ang kasikatan niya ang nagbabago sa kasikatan na natamo niya at tinatamasa hanggan ngayon dahil sa naiwan niyang album na ngayon ay best seller parin, 
Malaki ang pinagbago niya ang dating si Williams Chris Salvador na dating walang ibang alam kundi ang mahalin ako ay ngayong si William Salvador na sikat who treats me like a pet na magiging mabait lang siya para umamo ako sa kaniya muling gagawin ang gusto niya... 

"Serena..."

Bigla kong pinunasan ang pisngi kong hindi ko manlang namalayan na basa na pala. Kaya ayokong mag-isa eh,  dahil hindi ko magawang iwaksi sa isipan ko ang sakit pero mas mahirap naman na may kasama,  dahil sa totoo lang kahit ayoko siyang isipin at kahit gustohin ko siyang tanggalin sa isipan ko hindi ko naman magawa kaya nagmumukha lang akong tanga, 
Isang buwan,  isang buwan ko ng tinitiis ang sakit habang ngumingiti ako sa harap ng iba,  it can help to hide my feelings but it can't help to ease the pain. 
"Serena,  siya ba ang dahilan kaya ayaw mong icelebrate ang birthday mo? "
"Ciara, hindi kasi ako masaya,  hindi ko pa kayang maging masaya" malungkot kong pag-amin.  Muli kong pinunasan ang mga mata ko at huminga ng malalim,  gusto kong subukan na pigilan ang luha ko pero hindi ko pa kaya,  ang bigat sa dibdib.
"Serena naman ee,  nandito pa ko,  kahit na wala na sa iyo yang si Williams ako andito pa,  si Williams lang yan oh,  marami pang kayang magmahal sayo yung puno pa ng sensiritad"
"I'd tried, Ciara, I tried to be complete without him but I completely shattered and I can't pull myself out of this mess,  Ciara I messed up" hindi ko na napigilan at napagulgol na ako habang takip ng dalawa kong palad ang mukha ko.

Minsan iniisip ko ako ang may kasalanan sa hiwalayan namin ni Williams dahil masyado daw akong naging demanding,  hindi ko natanggap kung sino at ano siya ngayon,  pilit niyang sinasabi sa akin 'this is me,  don't change me because this is me' he always said na palagi ko siyang kinocompare sa ibang lalaki kaya ako naghahanap ng ibang pag-uugali,  but no,  I just don't want him to ruin his self, but all the blame is blow in me,  he make me feel like its all my fault, 
He completely shattered me just by minute... 
"Serena, moved on"
"Sinubukan ko,  sinusubukan ko pero hindi ko pa kaya"
Pinunasan ni Ciara ang pisngi kong basang-basa na sa luha. 
"I'll help you,  alam mo hindi ako papayag na siya ang iniisip mo ngayong birthday mo,  hindi pwedeng umiiyak ka ngayon special day mo,  ayokong nasasaktan ka" hinawakan ni Ciara ang kamay ko "akong bahala sa iyo,  icecelebrate natin ang birthday mo sa bahay ko,  mag-iinvite ako ng mga kaybigan natin okay? "
Tumango lang ako at yumakap kay Ciara,  that's why I very thankful to Ciara, she's always here beside me whenever I fall... 

Ciara Margaret Wilson's pov

"I have loved you since we were 18
Long before we both thought the same thing
To be loved and to be in love
And all I could do is say that these arms were made for holding you, oh
And I wanna love like you made me feel when we were 18"

Nakatingin lang ako sa bandang kumakanta sa harap ko.  Nandito ko sa studio rehearsal ng boyfriend kong si Marc Jacobs. Kasalukuyan nilang rinerehears ang isa sa mga single nila.  Katulad ko ay sikat rin siyang singer but unlike me I'm a solo artist while his the member of the band BeFour,  aaminin ko mas sikat sila sa akin,  mas matagal na akong nasa Music Industry pero mas marami pa silang achievement sa akin,  magaling kasi talaga sila at idagdag pa na mga good lookings sila kaya maraming patay na patay sa kanila. 

"When we were 18
Oh, Lord, when we were 18
Kiss me where I lay down
My hands pressed to your cheeks
A long way from the playground"

Ang member nila ay sina Anthony Leo Evans aka Leo ang kanilang drummer, si Kevin Tray naman ang kanilang guitarist, habang si Jameson Kyle Clarckson aka James ang kanilang lead guitarist at syempre ang boyfriend kong si Marc Jacobs ang kanilang vocalist. Pero hindi sa lahat ng oras ay palaging nasalikoran lang ang mga member ng BeFour, madalas din silang gumagamit ng theme ng boyband, kagaya nalang ng theme ng single nila na kinakanta ngayon na boyband ang theme,  kahit naman kasi ano ang theme nila marami parin nagshiship sa kanila. 

"I have loved you since we were 18
Long before we both thought the same thing
To be loved and to be in love" 

Bagay sa kanila yung kanta,  magaganda kasi ang boses nila pero bakit ganon,  kahit gaano kaganda ang boses at ang kanta ay hindi ko parin ito magawang pagfocusan ng atensyon ko,  hindi ko maialis ang sa isipan ko ang kaninang conversation ko with Serena,  minsan gusto ko siyang sapukin dahil parang ang tanga tanga nalang niya para magmahal ng lalaking walang alam gawin kundi saktan lang siya,  pero ano bang magagawa ko,  walang taong pinangarap magmahal ng taong hindi kayang suklian ang pagmamahal mo, kahit sinong may choice mas pipiliin na iba nalang ang mahalin,  pero mahirap pag-aralan ang pagmamahal dahil hindi naman iyon pinag-aaralan, kusa itong tumitibok kahit hindi mo naisin,  kahit hindi ka pa handa... 

"And all I could do is say that these arms were made for holding you
I wanna love like you made me feel when we were 18
I wanna love like you made me feel when we were 18
I wanna love like you made me feel when we were 18"

Pumalakpak ako matapos ng kanta nila. 

Matapos ng dugdog ay isa-isa na silang bumaba sa mini-stage.  Agad linapitan ako ni Marc. Dumating kasi ako kasalukuyan na silang kumakanta kaya hindi niya ako nalapitan kanina. 

Nang lumapit sa akin si Marc ay agad ko siyang yinakap ng may pagsusumbong. 
"Oh Cia napano ka,"
Inangat ni Marc ang ulo ko at pilit na sinilip ang mukha ko.
"Serena still has a missing piece. I can't take to see her broken" malungkot kong pag-o-open up kay Marc. 
"Is it still because of William? "
Tango lang ang tinugon ko sa kaniya sabay hinga ko ng malalim. 
"This day is her birthday and I want to make her happy"
"How?  Kaya mo bang pabalikin bilang matinong tao si William sa kaniya?" Basa ang hopelessly sa tono ni Marc habang umiiling-iling pa siya. 
"Wow 'yan ata ang pinakamahirap na mission sa buong mundo" Natatawang singit ni Leo. 
"Oo nga,  eh gago iyon eh,  pagpinagsabihan para sa ikabubuti niya mangangatwiran pa siya" may kibit na balikat na saad ni Jameson aka James
"Alam mo pala eh,  bat kinaybigan mo iyon?" Sarcastic ang pagtataka sa tono ni Kevin. 
Nagkibit ng balikat si James "hindi naman buhay ko ang sinisira niya, sarili niya ang sinisira niya, kayo rin naman may bisyo at malayo sa bisyo ko pero you see,  we're still together" nagkibit pa si James ng balikat niya "ang mahalaga hindi nangungumbinsi na gayahin ko siya"

"Eh James hindi naman kami kasing adik non noh,  oo may bisyo kami pero hindi kami nagdadrugs" may ikot ng matang sabi ni Leo. 
Bumuga ko ng hangin. 
"Stop boys,  hindi naman talaga kayo katulad ng walangyang si Williams," umirap pa ako "kumpara sa inyo kuko niyo lang iyon,  at dahil sa hindi kayo katulad ni Williams, invited kayo sa party" may ngiti kong sabi

"Party? Saan party?" Tanong ni Kev
"Birthday ng bestfriend kong si Serena at gusto ko sanang icelebrate iyon kahit ayaw niya, so I'd decided na sa apartment ko nalang gawin ang party" paliwanag ko "sama kayo ah"
"Naku alam mo kahit hindi naman kami sumama may dalawang tao ang siguradong makakasama mo diyan sa sa party na iyan" sabi ni Leo na pinaningkitan ko ng mata
"Si...? " May paninigkit at pagtataka kong sabi
"Syempre si Marc na napipe na ata si..." siniko ni Leo si Jameson "ito oh,  birthday daw ni crush mo" Pang-asar na sabi niya kay Jameson 
"Ah oo nga pala"
Matagal na kasing kilala ni Jameson si Serena kahit na hindi sila nagkakausap,  hindi pa nakikilala at nagiging kaybigan ni Jameson si William ay inamin na sa akin ni Jameson na crush daw niya ang bestfriend ko kayalang taken na non ang bestfriend ko kaya hindi na siya kumuwa ng pagkakataon para maligawan ang bestfriend ko hanggan sa nalink na siya sa ibang babae. 
"Oh my god,  I wouldn't let that chance slip out of my hand. I'm gonna meet her personally" pagbibiro ni Jameson. 
Pero kung ako ang tatanongin,  mas bet ko si Jameson kesa kay Williams,  si Jameson ay kilala bilang BoyNextDoor ng bandang BeFour at mula noon pa nang nalaman kong crush ni Jameson si Serena ay pinangarap kong maging sila, kaya lang Jameson never take the opportunity to meet her personally...

Now that Serena is single,  ilakad ko kaya Si Jameson sa bestfriend ko? Baka sakaling matupad ang aking dream couple, in fact I want my bestfriend to be happy and she can't be happy now cause she's still in pain and maybe she can moved on easily if somebody will help her. 

Serena Danielle Moore 's pov

              Nakatingin lang ako sa mga kaybigan namin ni Ciara na inimbitahan niya dito sa bahay niya.  Tinupad nga ni Ciara ang sinabi niya na icecelebrate nga niya ang birthday ko dito sa bahay niya.  Can't blame her, she only intentions is to make me happy,  no wonder why she's my bestfriend.

"Guys kakantahan namin ang ating birthday girl na si Serena" Napatingin ako bigla sa bigla sa nagsalita na si Marc.  Matagal ko ng kilala si Marc dahil sa isang taon nilang relasyon ng bestfriend kong si Ciara ay imposible na ata na hindi siya sa akin ipakilala ni Ciara,  at dahil si Ciara ang nag-ayos ng celebration na ito ay imposible na na wala dito ang lovely boyfriend niya na sinama pa ang band members niya,  this isn't the first time I met them but this is the first time I jam with them,  medyo hindi rin kasi ako komportable sa kanila noon dahil puro sila lalaki kaya parang nakakailang idagdag pa na ibang mag-usap ang mga lalaki walang iniingatan but when I started to talk at them,  I can say they're cool, 
And truly gentleman. 

Si Leo Evans ang pinakamatanda sa kanila pero pinakamaharot din, sabi nila siya ang pinakaayaw magmatured sa kanila now I wonder kung ano ang feeling ng manager nila kung ayaw magmatured ng alaga niya, 
At kung may pinakamaharot at isip bata meron naman na tumatayong ama sa kanila,  yung tagasuway sa kanila sa mga oras na sobra na ang kaharutan nila at taga linis ng mga issues na lumalabas tungkol sa banda nila,  yan si Kevi Tray,  hindi man siya ang pinaka matanda ngunit siya ang sumasalo ng mga resposibilatad ng bandmate niya pero hindi daw porke matured siya sa mga bagay eh ibigsabihin ay matured na siya dahil sobrang jolly din talaga niyang kasama,
Si Marc Jacobs, siya ang talagang hindi maharot,  pagnaghaharutan ang mga bandmate niya ay madalas siya nasaisang gilid lang nakikitawa minsan nanonood lang, siya rin ang pinakamaissue at pinakatahimik but immature,
Si Jameson Clarckson naman ang pinakachill sa kanila,  I don't why but ang gaan niya lang kausap parang ang cool cool niya lang tignan, like the other members of BeFour hindi rin ito ang unang beses kong nakilala si Jameson dahil nakilala ko na siya noon but not because of Ciara but because of Williams, he's the old of friend of Williams, and ayon din kay Williams ay mabait daw talaga si Jameson and idagdag pa na may BoyNextDoor appeal pa siya, sabi pa ng iba sa BeFour daw siya lang ang walang bisyo,  can't blame them sa kasikatan nila parang imposible na hindi sila matutong magbisyo kahit konti lang. 

Napapailing na lang na pumalakpak ako nang sinimulan ni Jameson na galawin ang string ng guitara niya at sinimulan na ni Marc ang kanta

"If I could fly, I'd be coming right back home to you
I think I might give up everything, just ask me to" ang ganda ng boses ni Marc, hindi na kataka-taka na siya ang front ng BeFour 
"Pay attention, I hope that you listen cause I let my guard down
Right now I'm completely defenseless" 
For your eyes only, I show you my heart
For when you're lonely and forget who you are
I'm missing half of me when we're apart
Now you know me, for your eyes only
For your eyes only" ang nakapagtataka na actually ay hindi naman kataka-taka ee yung sabi ni Marc ako daw ang kakantahan niya pero nakatingin siya kay Ciara.

"I've got scars, even though they can't always be seen
And pain gets hard, but now you're here and I don't feel a thing
Pay attention, I hope that you listen cause I let my guard down
Right now I'm completely defenseless"
Pinaningkitan ko si Jameson nang sa linya niya ay sa akin lang siya nakatingin,  it seems like ako ang kinakantahan niya, 
Napakibit nalang ako ng balikat ko,  baka normal na lang yon dahil sa ako ang birthday celebrant
o dahil kay Williams ? Kaybigan siya ni Williams kaya maaring may ibang ibigsabihin ang pagtingin niya sa akin... 
"For your eyes only, I show you my heart
For when you're lonely and forget who you are
I'm missing half of me when we're apart
Now you know me, for your eyes only
For your eyes only"

Tumayo na lang na ako at lumabas ng bahay,  tumiretsyo ko sa garden dito sa bahay ni Ciara. I don't know but for some reason hindi ko nanaman makuwang maging masaya,  yung kanta kanina,  napaka sweet ng kanta,  sinasabi sa kanta na handa niyang bitawan ang mga bagay para lang sa taong tinutukoy niya

Williams said it a million times just to have me again,  but of course wala siyang natupad sa mga bagay na sinabi niya... 

Napalingon ako sa may itaas ko nang bigla akong may naramdaman na mainit na bagay na pumatong sa likuran ko at pagkakita ko ay jacket pala iyon,  maaring jacket ni Jameson dahil siya ang nandito ngayon sa tabi ko. 
"Bat ka lumabas? Hindi mo ba nagustuhan ang kanta namin?" Tanong ni Jameson habang nakapatong ang isa niyang braso sa tuhod niya at nakatingin sa akin. 
"Hindi ah,  ang ganda nga eh,  minsan nga napapaisip ako kung bakit mas pinipili niyong nasalikuran lang kahit na magaling din naman talaga kayong kumanta"
Ngumiti siya ng maliit tsaka nagkibit ng balikat bago magsalita
"I don't know, maybe I kuntento na kasi ako kahit ganto lang, ang mahalaga buo ang banda"
"Ganon mo kamahal ang banda mo? " Curious kong tanong
"Yup" tumango siya "since nang makasama ko sila doon lang ako nagkaroon ng permanent family,"
Hindi ko napigilan mapakunot ng noo,  permanent family?  Wala ba siya non? 
"Paanong permanent family? I mean uhm" nagkibit ako ng balikat ko "If you don't mind, can I know? "
Napabuga ako ng hangin, ano ba itong pinagtatanong ko,  bakasabihin niya tsismosa ako. 
"Since kasi maghiwalay ang parents ko hindi na naging permanent ang guardian ko,  this year nakatira ako sa mama ko sa probinsya then next year babalik naman ako dito sa maynila para tumira kay dad,  nagsimula yon since five years old ako hanggan sa sixteen years old na ako,  nagdesiyon na akong magstay dito para kumpletuhin ang BeFour "
Pinilit kong silipin ang mukha ni Jameson pero hindi ko makita,  nakayuko kasi siya at nakasuot ng bullcup kaya ang hirap niyang tignan pero ayon sa boses niya ay napakaseryoso pero pilit niyang pinapaliwanag ito. 
"Isn't hard na palipat-lipat ka ng lugar,  na pinagpapasa-pasahan ka nila erm sorry for my term"
"Its okay,  everyone's told me that and dinededma ko na lang,  para nga lang naman sa pusa ang pagpasa-pasahan but its okay,  iyon lang kasi ang alam nilang paraan para hindi malayo ang loob ko sa kanilang dalawa" nagkibit uli siya ng balikat "yon lang mahirap pagdating sa mga kaybigan,  hindi ako nagkaroon ng childhood bestfriend dahil separated na kaagad after ng isang taon,  unlike you and Ciara"
"Oo childhood bestfriend ko nga siya, and I'm so lucky to have her" pagmamalaki ko kay Ciara 
"Oo nga,  siya pa talaga nag-ayos ng birthday party mo"
"Ayoko kasing magcelebrate ayan tuloy siya ang nagcelebrate, Ciara is the best bestfriend ever,  lagi niya itong ginagawa mapasaya lang ako,  kaya very thankful ako na nandiyan siya-"
"Wait! " Kumunot ang noo ko nang bigla niya kong pinahinto sa pagsasalita
"I know her a lot,  she's a girlfriend of my bandmate so I know her so much"
"So...? "
"Tell me about yours"
Napatawa naman ako sa sinabi niya. 
"At ano naman ang gusto mong malaman tungkol sa akin? Parang imposible naman na hindi mo ko kilala eh ex ko ang kaybigan mo" Taas kong kilay na sabi. Sa totoo lang unti-unting nalilibang na ako sa lalaking ito, parang ang ewan lang kasi, parang nagpapacute kasi siya sa akin, hindi ko alam kung assuming lang ba ko pero para kasi talaga siyang nagpapacute. 
"Yeah Williams did tell me about you but I want to know you now from you, like uhm what's your favorite color or food your habits, anything, I would know"
"Okay, my favorite color is pink and black, I really like that combination and about food, I love shomai, paborito ko talaga ang pagkain na 'yon but everytime na malungkot ako eh kinakain ko talaga ay yung candy na mm, yon lang ang pampaamo sa akin ng mga kaybigan ko kahit parents ko" nakangiting tinignan ko si Jameson "ikaw ba? "
Pinaningkitan ko siya ng mga mata ko nang mapansin kong nakatingin lang siya sa akin na mukhang nalilibang na hindi ko maintindihan. 
Siniko ko siya ng mahina ng natatawa "Akala ko ba gusto mong may malaman tungkol sa akin, eh bakit hindi ka nakikinig"
Ngumiti naman siya ng mapangloko "Nakikinig ako, mas masarap ka lang talagang pagfocusan habang nagkukwento ka"
"Ahh" tumango-tango naman ako "ikaw? Anong paborito mo? "
"I love fries, everytime na may problema ko kumakain lang ako sa mcdo o di kaya naman sa jolliebee para lang kumain ng fries and also always palagi kong pang peace offering ang fries"
"Para kang bata" nasabi ko na lang habang tumatawa
"Hoy"
Napatingin naman ako bigla sa may likuran namin nang biglang may tumawag ng atensyon namin,  si Leo at si Kevin. 
"Ano yan James, sinosolo mo ang ating birthday girl" nakapameywang na sabi ni Kevin
"Ikaw ah, umiiscore ka na" mapang-asar na sabi naman ni Leo
Ngumiti naman ng pekeng-peke si Jameson sakanila at nagsalita nang hindi gumagalaw ang labi
"Oo nga eh, nang-iistorbo pa kayo" sarcastic niyang sabi
 Tumayo na ko sa kinauupuan ko habang hawak sa balikat ko ang jacket na nakapatong parin sa akin dahilan para hindi ko maramdaman ang lamig ng gabi
"Sige una na ako sa loob" pagpapaalam ko sa kanila tsaka na ko pumasok sa loob. 
Pero hindi pabako nakakalayo naring ko na ang kulitan at asaran ni Jameson at Leo pati na rin si Kevin. 
"Uyy ano nagkamabutihan na ba kayo"
"Pano eh nang istorbo kaagad kayo,  pero ang ganda niya bro, para siyang diyosa pagseryoso pero pag ngumiti para siyang anghel"
Napailing na lang ako sa kanila at liningon sila.  Halos mawalan na ng mata si Jameson sa sobrang lawak ng pagkakangiti niya, hindi ko maitatanggi na worth it kay Jameson ang mga girl fans niya dahil tama naman sila na sobrang cute niya at gwapo, yon nga lang bolero. Nagpatuloy na lang ako sa pagpasok sa loob at kaagad na hinagilap si Ciara at natagpuan ko nga siyang kasalukuyan na nakikipaglambingan siya sa boyfriend niyang si Marc. 
Tumikhim ako dahilan para maagaw ko ang atensyon nila. 
"Oh Serena, halika kanina pa kita hinahanap bakit bigla kang nawala? "
"Ciara magpapaalam sana ako sayo, uuwi na ako"
Nawala naman bigla ang ngiti ni Ciara "bakit, birthday mo ito tapos hindi montataposin ang party"
"Pasensya na talaga Ciara pero may pupuntahan pa kasi ako bukas kaya hindi ako pwedeng mapuyat"
Nang una ay ayaw pangtanggapin ni Ciara ang alibi ko pero bandang huli ay pinabayaan niya na rin ako at saka nagpaalam sa mga kaybigan ko na imbitado at nagpasalamat, and unfortunately ay hindi na ako nagkapagpaalam sa tatlo pang bandmate ni Marc dahil hindi na ako dumiretsyo sa garden kung saan sa palagay ko ay naroroon pa sila. 

Jameson Kyle Clarckson's pov

"Pare, bakit naman hindi mo manlang ako tinawag" Naiinis at bwiset na angal ko kay Marc nang malaman ko na umuwi na pala si Serena at hindi manlang ako nakapagpaalam sa kaniya. Kung alam ko lang na uuwi na pala si Serena kaya siya umalis edi sana sinundan ko na siya. 
"Eh ikaw kasi, gusto mo palang makausap yang si Serena bakit ka lumabas ng bahay" tugon naman sa akin ni Marc 
"Eh kasi naman pare,  alam mo ba kung bakit nasa garden yang si James " tinapik pa ni Leo sa balikat si Marc habang nakapatong ang siko niya sa kabilang balikat ni Marc
"Kasama niya kasi yung si Serena sa garden, sinasamantala na hindi natin napansin na linayasan nila tayo" pagduktong ni Kevin sa sinasabi ni Leo kanina
Sarcastic na nginitian ko sila "Oo nga eh tapos bigla kayong nang-istorbo, ayan hindi ko manlang namalayan na umalis na siya" napipikon kong sinapak sa balikat si Kevin nang imbis na makunsensya ay humalakhak pa siya. 
"Tama na nga yan" halatang nagpipigil ng tawa na awat na sa amin ni Ciara "Hindi pa naman siya the one that got away James, there's many chance pa kaya at ako pa ang gagawa ng paraan kung ayan lang ang pinuputok ng butsi mo"
"Uy ikaw ang nagsabi niyan ah" ngingiti-ngiti kong sabi kay Ciara. Tinignan nalang ni ni Ciara sila Marc tsaka tumango na mukhang napipilitan na lang. 
I don't know why but since kasi nang sumikat si Serena bilang song writer ay naging ultimate crush ko na siya, ang kayalang eh nagulat nalang ako nang biglang pinakilala sa akin ni Williams ang girlfriend niya na ayon nga si Serena, start that day hindi na ako nag-abala na na kilalanin pa siya, there's many chance na pwede ko siyang mas makilala pa than a little shake hands but I never grab the opportunity. 
Muntik na akong mapatalon nang biglang magring ang phone ko nasa bulsa ko lang.  Tinignan ko muna kung sino ang caller bago ko sagutin. Si Williams, dapat ko bang sagotin, masama ba itong ginagawa ko, isang buwan palang silang magkahiwalay ni Serena pero halos pormahan ko na si Serena kanina... 

Napabuga ako ng hangin, break na naman sila diba, siya naman ang may kasalanan kung bakit sila naghiwalay ni Serena, masama ba kung papalitan ko ng kabutihan ang kagagohan ni Williams... 
"James sino yan bakit hindi mo sinasagot? " Mula sa phone ko ay napabaling ang atensyon ko kay Marc nang magtanong siya habang umiinom sa shot glass na hawak niya. 
"Si William!" Pagpapaalam ko sa kaniya 
"Oh eh bakit hindi mo sagutin" tanong ni Kevin. 
Muli kong tinignan ang phone ko nang huminto na ito sa pagriring
"Hindi ko alam but I felt so guilty na nagkakagusto nanaman ako sa ex-girlfriend niya"
"Ikaw na nagsabi ex-girlfriend na niya bat naguguilty ka pa? " Tila walang pakialam kay William na sagot ni Leo
"Hayaan mo na,  ginago niya lang naman si Serena eh" sabi naman ni Kevin
"Hindi ba parang ang panget tignan?"
Tinap ako sa balikat ni Marc "Oo panget man tignan pero kaylangan mo nalang na wag ng pansinin, napakakapal ng mukha niya kung magagalit pa siya sayo" tumawa ng bitter si Marc tsaka muling dituktungan ang sinasabi niya "Pagkatapos niyang paulit-ulitin na itapon lang si Serena, alam mo na hindi isang beses niya lang binalewala si Serena, maraming beses niya na itong sinaktan kaya wala na siyang karapatan na makialam pa kung isang araw ay may lalapit kay Serena upang ibigay pagmamahal na matagal niya ng kinalimutan kung paano ibigay" mahabang litanya ni Marc 

"Tama si Marc, James, pagkatapos niyang saktan ang bestfriend ko wala na siyang karapatan pang makialam specially ang magalit" komento naman ni Ciara. 

Tumango-tango naman ako. Tama sila, wala na akong balak pang muling ipaubaya si Serena kay William dahil alam kong magkakaroon nanaman ito ng paraan para nasaktan si Serena. 

Muli akong napatingin sa phone ko nang muling magring iyon at si William nanaman ang tumatawag. 
Napabuga ako ng hangin at tumayo na palayo sa mga kasama ko, baka kaylangan ko muna siyang kausapin.
"Yes hello! " Bati ko sa kabilang linya
"James, si Williams ito"
"Yeah bakit? "
Nakarinig ako ng malalim na paghinga sa kabilang linya
"James diba nasa birthday party ka ni Serena? "
Kinagat ko ang ibabang labi ko dahil sa tanong ni William, what do I have to say?  Kilala ko si William pagganto siya alam kong may gusto nanaman siyang mangyari, at malamang yon ay ang makausap si Serena o makita
"Oo bakit?  Pero umalis na kasi siya eh, tapos na yung party"
"Ah... " Mahabang katahimikan muna ang namayani bago siya muling nagsalita
"Ganon ba, kamusta na siya, is she okay? "
"Yeah but pwede ba next time na, nag-iinuman kasi kami ng bandmate ko" pagdadahilan ko kahit ang totoo ay ayoko lang siyang bigyan ng more details tungkol kay Serena. For what? Para malaman niya na may puwang pa siya sa puso ni Serena then what, he will grab the chance and use Serena again, 

By look at Serena I know that she's still not get over with William, that she's still in pain, so I know that she's still inlove with William. When I looking in her eyes, halata na hindi pa siya masaya,  I don't know why I'm acting like this, just like I'm trying to be walls between them, but I don't want William to have his chance to have her again.